BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Θάλασσα

Μες στη σιωπή της σκοτεινής
της νύχτας βυθισμένη,
και δίπλα εις το παράθυρο
πικρά ονειροπολώ,
η θάλασσα ατελείωτη
μακριά μου είν' απλωμένη,
και το κύμα, το φλοίσβημα
γροικώ δεν το γροικώ.

Κι όμως το νιώθω το νερό
που αμίλητο κυλάει,
γι' ακρογιαλιές ατέρμαντες
στου απείρου την ψυχή,
τα κρύφια τα παφλάσματα
που μέσα του κρατάει,
και τη βαθιά, τα σπλάχνα του,
που δέρνει ταραχή....

Ζαμπελ Χιντάρ Ασσαντούρ

1 σχόλια:

andzer είπε...

πολύ όμορφο σύνολο, εικόνα και ποίημα!