Φαντάστηκα του κόσμου την άκρη
Να κάθομαι ακίνητη μες τη σιωπή
Ουρανός και θάλασσα έγιναν ένα
Σβήστηκε του ορίζοντα η γραμμή
Κι εγώ πάνω σ’ ένα βράχο μονάχη
Προσμένω ίσως κάποιος να φανεί
Ξεράθηκαν τα χείλη μου από τη δίψα
Και πίνω το δάκρυ που κύλησε εκεί..
Celestia
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
lost horizon
Αναρτήθηκε από fuego donna στις 2:37 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου